Özay Gönlüm biyografi-Özay Gönlüm Kimdir?

Almira · 10 Haziran 2009

( 1940)- (01.03.2000)

BİR YÂREN: ÖZAY GÖNLÜM

Türk dinleyicisi onu peruk saçı vokal yorumu ve "yâren"i ile Türk Halk Müziğinde bir ekoldu Özay Gönlüm.

Özay Gönlüm baba tarafından Denizliliydi. Babasının askeri görev aldığı Erzincan'da 1940 yılında doğdu. Küçük yaşta ağız armonikası çalarak müziğe

başladı 1965 yılında köy köy dolaşıp derlemeler yapmaya başladı. Özellikle Ege

yöresinden pek çok türkü derledi. Yurttan Sesler'in kurucusu Muzaffer Sarısözen'in davetiyle Ankara Radyosu Yurttan Sesler programına misafir sanatçı olarak katılmaya başladı. Kısa bir süre M.E.B. Film ve Radyo Telavizyon Merkezi'nde çalıştıktan sonra Yurttan Sesler'de "yetişmiş saz sanatçısı" olarak çalışmaya başladı.

1973'ten sonra on yıl kadar İzmir Fuarı'nda sahne aldı. Özellikle bu yıllarda şöhreti yayıldı. Pek çok 45'lik ve uzunçalara imzasını attı. Kendi derlediği ve TRT repertuarına kazandırdığı yüzlerce türküden "Çöz de al Mustafa Ali" "Tepsi

tepsi fındıklar" "Şu dağlar tepe tepe"yi bu dönemde plaklara okudu. Ama asıl satış rekorlarını "Ninenin Mektubu" plaklarıyla kırdı. Onlarca mektubu plaklara okudu. Denizli şivesi ile anlattığı bu hikayeler ve fıkralar çok sevildi. Saz çalıp söylemenin yanına şovmenlik ve taklit yeteneğini de katmıştı.

Gönlüm radyo programlarında bağlama çalmasına rağmen cura ve "şelpe" tekniğine de çok önem vermiştir. Ege yöresinde Ramazan Güngör'den Hamit

Çine'ye kadar bir çok cura çalanla çalışmış katıldığı programlarda her boydan cura çalmıştır.

70'li yılların sonunda esprili kişiliği ve türkülerinin yanı sıra bağlama yapımcısı Cafer Açın'e yaptırdığı "yâren"i ile de ünlendi. Cura radyo ve konserlerde şovlar yaptı.

TRT için pek çok alanda çalışan Gönlüm tarıma ve çocuklara yönelik televizyon programlarında yer aldı.

"Yâren"ini yanına katıp 42 ülkede konserler veren Özay Gönlüm TRT Türk Halk Müziği Repertuar

Kurulu üyeliği ve birçok sınavda jüri üyeliği görevlerinde de bulundu. Son süreli yayını olan TRT 1'deki "THM İstekler Programın"da dinleyicileriyle

buluşan Gönlüm boy boy curası ve söylediği türkülerle Türk dinleyicisine yine doyumsuz geceler yaşatıyordu.

Özay Gönlüm Türk Halk Müziği repertuarına da derlediği 1000 kadar ezgiyi bırakmıştı.

NİNENİN MEKTUBU

Amanın yavrım

Ben öyle duyuyom

şıngırdak fıngırdak onlan bunlan düşüp

kalkma şıbıldak

gibi bazı gızlar oluveriyormuş. Amanın onlara

tutuluveren de saçı

sırma telli eti butu

yerinde olmalı. Dizine otutturuverdin mi kucağın dolmalı domuz hem evlenince

pazara kadar değil mezara kadar varmalı. Ee hanım dediğini de alaya kattın

mı duvara attın mı yapışmalı. Bu sözlerimi eyi

dinle bakem çıkıvermesin len. Senin

nazlı Eminen ne güne duruyo?

Geçenlerde ekmek ediyodum. Açcık hamurum kaldıydı. Emine gelivedi.

"Koley gelsin ninem" deye artanını da o edivedi sağolsun. Maşallah bi olmuş

hopur hopur. Dilim dağı taşı gırkbin kere maşallah. Amanın artanını da o

ediverdikten sonra iki süpürgü çalıvedi avluya malların altlarını kürüyüvedi.

Ben de ah benim ak topanım mor

zümbülüm naha Alah seni allı başlı gelinler

edivesin naha evlerine sarı sarı buğdeyler

yağıvesin deye dualar edivedim. Giderken de senin hesabiyetine şööle "e

gelinim olmecen mi len?". Sarmeştim de iki yaneceğinden şappudu şuppudu

öpüvediydim. Amanin misler gibi kokuyo len. Ee öpmek filan deyince o gül yüzün

gülüyo de mi? Seni gavurun ***i seni! Emi güzel yavrım yokluğun köz oluyo

yüreğimde.

Dün akşamüstü kırmızı fistanımı geydim de şööle cami duvarına doğru

yukarı çıkıyodum. Elimi ardıma kodum. Bizim Zartlak Osman pencereyi açmış

bende şööle oturdum. Bi de iradyoyu sonuna kadar açtıttırmış da havaları

dinliyon deyyodum. Beni görüvedi "ninee!" dedi. "Eeey!" dedim. "Gel de bi

açcık oynayıvee" dedi. "Beni mi deyyon ay oğlum" dedim. "Heee" dedi. "Uleen"

dedim Gıygıdı İbram'ın gızını bi

cıscıbıldak soy onların garşısında böyle şakkıdı

şukkudu bi oynatıve!". İyi dememiş miyim len? Sen olmayınca yokluğun köz oluyo

yüreciğimde. Gel gari yavrım. Yollara bakıttırma gözümüzden yaş akıttırma.

Gel gari yavrım gel gari! He hey.

Yazan: Özay Gönlüm