En güzel sesi bulma oyunu;“Arı Vızvız” adlı hikâye

Serbest Zaman:


Öğrenciler güler yüzle karşılanır. Etkinlik köşelerine yönlendirilir. Doğa seslerinin bulunduğu kasetler çocuklarla birlikte dinlenilir. Nesnelerin bir sesi olduğuna dikkat çekmek için sınıftaki oyuncakları birbirine sürterek ya da hafifçe vurarak çıkan sesler dinlenir.

Sınıftaki en değişik ve en güzel sesi bulma oyunu oynanır.


Türkçe:


“Başımızın yanlarında iki tanedir. Duyabilmek için bize verilmiştir.” (Kulak) bilmecesi öğrencilere sorulur. Çocuklara “Arı Vızvız” adlı hikâye pazen tahtayla (cırt cırtla yapıştırılan kelebek, arı, menekşe kuklalarıyla) anlatılır.

“Arı Vızvız vızıldayarak ormanda geziyordu. “Vızzzzzzz! vızzzzzz!” diyerek bir çiçekten diğerine konuyordu. Onun vızıltısını duyan bütün çiçekler, ortalarında bulunan bal özlerinin bulunduğu yeri açarak, karnını doyurmasına yardımcı oluyorlardı. Zararlı böcekler arının geldiğini sesinden tanıyorlardı. Hemen deliklerine, yaprakların altına saklanıyorlardı. Sesinin duyulması ile birlikte düşmanları ondan kaçıyor, dostları ise onu karşılıyordu. Minik arı bu durumdan gayet memnundu. Bir gün minik bir kelebeğin uçmaya çalıştığını gördü. Onu korkutmak için “Vızzzzzz!” diye yüksek sesle bağırdı. Zavallı kelebek korkusundan az daha yapraktan aşağıya düşüyordu. Kelebek “Ama arı abi, beni korkutman doğru değil. Korkudan şaşırıp aşağıya düşebilirdim.” diyerek arıyı uyardı.

Arı yaptığı hatayı anlamıştı. Ama ertesi gün ormana çiçek özü toplamak için çıktığında kelebeği yine korkuttu.

Zavallı kelebek yine onu uyardı. Arı Vızvız ormanda dolaşmaya devam etti. Ama eskisi gibi “Vızzz!” diye bağıramadığını fark etti.

“Bir gün öncesinden soğuk bal şerbeti içtiğim için sesim kısılmış olmalı” diye düşündü. Bir çiçeğin içine çiçek özü toplamak için girdi. Bu sırada birden çiçeğin yaprakları kapandı. Anlaşılan menekşe çiçek uyumaya başlamıştı. Ne yapacaktı şimdi? “Vızzzz vızzz vızz!” demesine rağmen sesi öylesine kısıktı ki çiçeğe hiç bir şey duyuramıyordu. Çiçeği ayakları ile gıdıkladı. Ama yine de uyandıramamıştı. Mecburen çiçeğin uyanmasını bekleyecekti. Çiçeğin içinde korku ile beklerken korkuttuğu kelebek aklına geldi. “Çiçeğin içinden kurtulur kurtulmaz ilk işim ondan özür dilemek olacak. Bir daha da kimseyi korkutmayacağım” dedi.

Acaba çiçek ne zaman uyanacaktı? Oradan nasıl kurtulacaktı?” (N.Şirin)


Öğrenciler hikâyenin sonunu tamamlarlar.

Bizlerin de yüksek sesle konuşarak ya da bağırarak uyuyan bebekleri, yaşlı insanları, hasta insanları, diğer insanları rahatsız etmememiz gerektiği anlatılır.